Lieve Allemaal,
Even niets laten horen. Was met jongste zoon David en poes Cheri een paar dagen naar mijn geboortedorp. We logeerden bij mijn jongste broer Louis en allerliefste schoonzusje Paula met hun dochters Noortje en Sophie, Mik de hond, kater oom Frits, de poezen Tessa met dochter Okkie. Dan is er nog Cootje een mannelijk eco-konijn. Drie van de vier kuikens die dit voorjaar hun entree in de familie maakten bleken hanen te zijn. Hendrik heeft kip Catrien tot zijn vrouw gemaakt. Harrie doet het met Cootje het konijn. Maar dat moet kunnen vinden wij. Ze zijn onafscheidelijk. Gaan samen gezellig een straatje om en laten we de tuindeur even open dan wippen ze als de kippen naar binnen zodat wij even later de nodige flatsen op kunnen ruimen. Valt de nacht dan kruipt Cootje bij Harrie in het hok, die dan al een paar uur op stok zit.
Zoals jullie lezen, genoeg afleiding om even niet aan kanker en dat soort enge ziektes te denken. Verleden week woensdag ben ik nog weer voor een controle naar het ziekenhuis geweest en ik mag vier weken wegblijven. Ik slik nu twee weken Tamoxifen en verdraag het redelijk.
Een paar dagen geleden heb ik de tijdelijke prothese (een rondborstig geval gevuld met fiber) uit de doos gehaald. Al in het ziekenhuis probeerde de verpleegkundige van de mammacare mij van het nut te overtuigen, maar ik was daar echt nog niet aan toe. Zodra ze deur uit was, smeet ik het ding terug in de kast. Stik maar, dacht ik, met je kunsttiet. Ze heeft zelf twee ongelooflijk grote memmen.
Nu begonnen mijn scheefgetrokken truitjes me toch te hinderen. Met rijst verzwaard, zodat hét op zijn plaats bleef zitten, heb ik mijn BH er mee opgevuld. Ik moet zeggen van de buitenkant ziet het er netjes uit. Het is een tijdelijke oplossing. Straks mag ik kiezen voor een wat comfortabeler zittend stuk rubber of nadenken over een reconstructie van de borst. Daar zijn ze echt ver mee. Maandagavond laat zag ik toevallig een reconstructie op de BBC. Een drieënvijftigjarige vrouw werd van haar borstklier ontdaan en kreeg tijdens dezelfde operatie een nieuwe borst met behulp van een buikspier van haar zelf. Het zag er echt goed uit.
Oké ik moet eerst nog wat verder beter worden. Alleen er is weer een wachtlijst, dus misschien toch maar snel een afspraak maken. Eraf zonder operatie zal wel geen bezwaar zijn. De wond geneest trouwens goed. Alleen mijn arm blijft pijnlijk en gevoelig. De fysiotherapie wil ook niet lukken. Wachtlijsten net als bij de thuiszorg. Dat maakt me soms toch boos. Ze zetten een borst bij je af, snijden een zenuw door en met drie dagen zit je weer thuis. Zoek het maar uit.
Nou ja dat doen we dan maar. Edmée is er al mee aan de slag. De urgentie is verhoogd en de aanvraag voor een PGB (persoonlijk gebonden budget) geweest de deur uit. Nu nog de hulp! Gelukkig loopt het hier nog steeds. Vandaag Roos en haar zus Wanda met hun baby’s (peutertjes) op bezoek gehad. Vreselijk gezellig zo met die kids en …het terras is winterklaar, mijn bed schoon, evenals de badkamer en ander sanitair. Het wasgoed is opgehangen en daarna hebben ze heerlijk gekookt. Zo, wie hoort mij nog klagen? Liefs Sagita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten